Από τα ιστορικά μνημεία της πατρίδας μας.....Το μνημείο των πεσόντων Ευελπίδων της μάχης της Κρήτης στο πανέμορφο Κολυμπάρι Χανίων

 

Το μνημείο....

Το χρονικό της εποχής

Οι Ευέλπιδες που «πέρασαν» στην πρώτη τάξη της ΣΣΕ τρεις περίπου μήνες πριν την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου, πήραν μερικές μέρες μετά φύλλα αορίστου αδείας, ενώ οι Ευέλπιδες της δεύτερης και της τρίτης τάξης (η περίφημη τάξη 1940 Β’ στην οποία ανήκε κι ο πατέρας μου) ονομάστηκαν άμεσα ανθυπολοχαγοί και προωθήθηκαν στο μέτωπο…..Στις 24 Νοεμβρίου του 1940 οι πρωτοετείς ευέλπιδες ανακλήθηκαν στη σχολή κι εκπαιδεύτηκαν εντατικά, ώστε έξι μήνες μετά να είναι ικανοί διμοιρίτες…..Κι όταν στις 6 Απριλίου του 1941 οι Γερμανοί κήρυξαν τον πόλεμο στην Ελλάδα αυτοί οι Ευέλπιδες δήλωσαν την επιθυμία τους να πολεμήσουν, αλλά οι ραγδαίες εξελίξεις των γεγονότων δεν τους το επέτρεψαν…..Όταν ο βασιλιάς αναχώρησε για την Κρήτη, οι Ευέλπιδες ζήτησαν να πάνε κι αυτοί, όμως η Ανωτέρα Στρατιωτική Διοίκηση Αθηνών εξέδωσε διαταγή προς τη σχολή με την οποία της ανέθετε αστυνομικά καθήκοντα στην πρωτεύουσα…..Οι Ευέλπιδες αντέδρασαν κι αποφάσισαν μόνοι τους να φύγουν αμέσως για την Κρήτη…..Και πραγματικά στις 24 Απριλίου οι τριακόσιοι αυτοί Ευέλπιδες μαζί με τους αξιωματικούς της Σχολής αναχώρησαν απ’ την Αθήνα κι έφτασαν μέσω Νεμέας, Τρίπολης και Σπάρτης στο Γύθειο, απ’ όπου με δυο μικρά πλοία κι εν μέσω σφοδρής θαλασσοταραχής αναχώρησαν για τα Κύθηρα κι από εκεί για την Κρήτη…..όπου έφτασαν τις πρώτες πρωινές ώρες της 29ης Απριλίου, αποβιβάστηκαν στο μοναστήρι της Γωνιάς λίγο έξω απ’ το Κολυμπάρι, στρατοπέδευσαν στον ελαιώνα της Μονής ώστε να είναι κοντά στο αεροδρόμιο του Μάλεμε που θα ήταν ο κύριος στόχος της επικείμενης γερμανικής επίθεσης..... ( Η συνέχεια εδώ)