HITLER 'S TABLE TALK ΝΥΧΤΑ 24ης ΠΡΟΣ 25η ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1942

Οι  chauffeurs του Φύρερ — Οδηγώντας αυτοκίνητο — Κάποιες οδηγίες.

Ο Χίτλερ είχε κατανοήσει τη τεράστια

σημασία που είχε για την ανάπτυξη και

 την οικονομία της χώρας ένα 

αποτελεσματικό οδικό  δίκτυο

στηριγμένο σε λεωφόρους  ταχείας

κυκλοφορίας.(Autobahn)

Στη φωτογραφία  ο νέος Καγκελάριος

της Γερμανίας  εγκαινιάζει τη κατασκευή

μιας καινούριας λεωφόρου τον 

 Σεπτέμβριο του 1933

H ζωή μου βρίσκεται στα χέρια λίγων ανθρώπων : του σοφέρ μου, του υπασπιστή μου , και ίσως  και κάποιου μάγειρα.
Την άνοιξη ο Kempka(1),   με παρακάλεσε , να  επιτρέψω τη κατάταξή του σε μια θωρακισμένη μονάδα. Αναρωτιέμαι τι είναι πιο χρήσιμο για το Έθνος : ένας άνδρας που καταστρέφει μερικά εχθρικά τεθωρακισμένα — για να πάρουν άλλα τη θέση τους — ή ένας  άνδρας που εξακολουθεί σαν  σοφέρ μου να απολαμβάνει όλης της εμπιστοσύνης μου; Βρίσκεται στην υπηρεσία μου εδώ και 9  χρόνια   και  μόνο  καλά λόγια έχω να πω γι αυτόν .
Ο προκάτοχός του ,ο Schreck (2) , ήταν ένας σύντροφος από τα χρόνια του αγώνα, Όταν τα πράγματα πήγαν άσχημα για μας, ξύπνησε μέσα του ο στρατιώτης της πρώτης γραμμής . Σε παρόμοιες περιπτώσεις ο Kempka ίσως και να έχανε τα μυαλά του ! Οδηγεί όμως με εξαιρετική σύνεση — εκτός από τις περιπτώσεις που ερωτεύεται  δίχως να βρίσκει ανταπόκριση, κάτι που το επεσήμανα αμέσως.
Επιπλέον , δεν μπορώ να αφιερώσω  το χρόνο μου στη παρούσα  περίσταση για  να εκπαιδεύσω ένα νέο οδηγό.
Αν ήμουν σίγουρος ότι ο Κempka θα μπορούσε να επιστρέψει σώος και αβλαβής , ίσως και να είχα ικανοποιήσει  το αίτημά του.
Πολλοί από τους οδηγούς που είχα , πάθαιναν σύγχυση  ακριβώς επειδή καθόμουν πίσω τους  .
Ο Kempka είναι η γαλήνη προσωποποιημένη.
Εκτός αυτού, είμαι συνηθισμένος να κουβεντιάζω μαζί του.
Ο Eickenberg (3) οδηγεί καλά , αλλά πρέπει ακόμα να τον εκπαιδεύσω. Οδηγεί καλά ,μηχανικά , αλλά δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλία Έχω κάνει περισσότερο από δυόμισι εκατομμύρια χιλιόμετρα με αυτοκίνητο δίχως να συμβεί το παραμικρό ατύχημα . Όταν μετακινούμαι με οδηγούς που δεν έχω εκπαιδεύσει εγώ, και δεν προκύπτει κάποιο ατύχημα, αυτό  είναι καθαρά θέμα τύχης .
Ανέκαθεν υπενθύμιζα στους οδηγούς μου, Maurice(4), Schreck και  Kempka, ότι η ταχύτητα με την οποία οδηγούσαν έπρεπε να τους έδινε τη δυνατότητα ελέγχου του αυτοκινήτου  σε κάθε περίσταση.

Μια τελευταία ματιά του οικοδεσπότη στη
 τραπεζαρία, πριν από το επίσημο δείπνο.

Αν κάποιος από τους οδηγούς μου σκότωνε ένα παιδί , και επιχειρούσε να δικαιολογηθεί λέγοντας  ότι δεν είχε ακούσει το κλάξον θα του έλεγα: ΄Ενα παιδί δεν  έχει κρίση , εσύ όφειλες να αντιδράσεις

Νοιώθω  πάντα δυσάρεστα κάθε φορά που  ένα αυτοκίνητο εκτοξεύει λάσπες  στους ανθρώπους  που βρίσκονται στην άκρη του δρόμου , ειδικά όταν πρόκειται για ανθρώπους  που φορούν τα κυριακάτικα ρούχα τους. Αν το αυτοκίνητό μου  προσπερνά ένα ποδηλάτη δεν επιτρέπω στον οδηγό να κινείται με  την ίδια ταχύτητα  εκτός εάν ο άνεμος διασκορπίζει τη σκόνη που σηκώνεται. Όταν τα ελαστικά των πίσω τροχών στριγκλίζουν  αυτό σημαίνει ξεκάθαρα, ότι ο οδηγός  έχει πραγματοποιήσει στροφή με τρόπο αδέξιο   . Υπάρχει κανόνας σύμφωνα με τον οποίο η επιτάχυνση επιτρέπεται στη στροφή αλλά ποτέ πριν.  



Ο  Ferdinand Porsche παρουσιάζει

 στο Χίτλερ ένα μοντέλο αυτοκινήτου

που θεωρείται  ιδανικό για τις ανάγκες

της μέσης  γερμανικής οικογένειας .

Πρόκειται για το Volkswagen.

Στη φωτογραφία ανάμεσα στους

 δύιο άνδρες διακρίνεται

ο  Robert Ley

 Oι περισσότεροι από τους οδηγούς μας σε γενικές γραμμές καταφέρνουν να οδηγούν καλά (όχι πάντα με τον τρόπο  που θα ήθελα ακριβώς.), οι περισσότεροι όμως από αυτούς της  κυρίαρχης (κοινωνικής) τάξης οδηγούν άθλια. Φυσικά δεν είμαι εγώ αυτός που επινόησα τη θεωρία της οδήγησης , αλλά είμαι σε θέση να μαθαίνω  από την εμπειρία των άλλων ανθρώπων . Μια φορά με έβαλε στο αυτοκίνητό του ο Adolf Müller( ) . Χάρι σ΄αυτόν σε λίγες μόνο ώρες έμαθα περισσότερα από όσα στα προηγούμενα χρόνια.
Σε προηγούμενους καιρούς συνήθιζα να διαβάζω τακτικά τις δημοσιεύσεις σχετικά με τα αυτοκίνητα , αλλά τώρα πια δεν έχω διαθέσιμο χρόνο Παρ΄όλα αυτά συνεχίζω να ενδιαφέρομαι για όλα τα νέα επιτεύγματα που έχουν πραγματοποιηθεί στο τομέα αυτό . Μίλησα γι αυτά με τον Kempka. Είναι ο άνδρας που ξέρει όλα τα αυτοκίνητα του κόσμου.  Ήταν απόλαυση να βλέπεις -τότε που είχε την ευθύνη -- σε τι καλή κατάσταση διατηρούσε το πάρκινγκ των αυτοκινήτων.
Κι' ο Junge, επίσης, μου ζήτησε την άδεια να φύγει για να επιστρέψει στο μέτωπο. Αν πίστευα, πως δεν επιθυμούσε να μοιράζεται άλλο τη ζωή του μαζί μου , θα του έδινα την άδεια να με εγκαταλείψει , για το δικό του το καλό.
Ίσως να ήταν καλύτερο για το μέλλον του .Ο Junge ήταν κατά πολύ ,ο πιο χαρισματικός από τους βοηθούς μου.
Δεν το είχα συνειδητοποιήσει μέχρι τη στιγμή που πήγα στο Felsennest. Εκεί στη διάρκεια των αεροπορικών μας συναγερμών συχνά είχα την ευκαιρία να μιλήσω μαζί του. Δεν έχετε ιδέα πόσο καλλιεργημένο αγόρι είναι .
Ο Linge είναι ένας καλός τύπος, αλλά λιγότερο ευφυής, και πολύ αφηρημένος στις δουλειές. Όσο για το Bussmann, είναι από μια σαφώς κατώτερη τάξη. Ο Krause είχε μια νοσηρή τάση να λέει ανιαρές ιστορίες . Δεν αποτελούσαν ποτέ  μέρος των καθηκόντων του. Συνήθιζε να λέει ψέματα χωρίς κανένα απολύτως κίνητρο. Είμαι ένας πολύ ανεκτικός εργοδότης, και πρόθυμος να παραδεχθώ  ότι εύκολα μπορεί κανείς περιστασιακά να σταθεί απρόσεκτος. Σε μια τέτοια περίπτωση, θα περιοριστώ  να επιστήσω την προσοχή του ανόητου συντρόφου πάνω στο σφάλμα του , και θα του ζητήσω να είναι λιγότερο αφηρημένος την επόμενη φορά. Αλλά δεν μπορώ να ανεχθώ ψέματα.

Υποσημειώσεις:

[1] Erich Kempka (16 Σεπτεμβρίου  1910 – 24 Ιανουαρίου  1975) .Υπηρέτησε σα σοφέρ το Καγκελάριο Χίτλερ από τα 1934 μέχρι τον Απρίλιο του 1945. Υπήρξε μέλος των SS και το τέλος του πολέμου τον βρήκε με το βαθμό του   Obersturmbannführer.

(Επιστροφή)