Είναι ο καλός μας στο στρατό και τόσους μήνες
[λείπει!
Στο μάγουλό της άνθισε κίτρινο ρόδο
[η λύπη
Απ το βουβό παράπονο κι' απ' το κρυφό
[το κλάμμα.
Κι' αν σήμερα χαμογελά κρατεί στο χέρι
[γράμμα!
Αυτή δεν ξέρει γράμματα μα τρέμαντας το
[ανοίγει
Απ' άκρη σ' άκρη το κυτά και στα φιλιά
[ το πνίγει.
Στα γόνατά της το ακουμπά, το παίζει,
[το χαϊδεύει.
Αυτή δεν ξέρει γράμματα κι' απόξω
[το μαντεύει!
Τρέχει το γέροντα Παππά στην εκκλησιά
[ να φτάση.
Θα κάτση στο πεζούλι της και θα της
[ το διάβαση.
Κι' όταν διαβάζη τα γλυκά λογάκια,
[ τα μελένια
Τι νόστιμα που θα γελά κάτω απο τ' άσπρα
[γένια!
Και στα δικά της μάγουλα τι όμορφα
[θα βγαίνουν,
Τ' άλικα ρόδα της ντροπής, που θα την
[ ομορφαίνουν,
Και θα σκορπούν βαρειά βαρειά της Παρθενιάς
[τα μύρα.
Λιβάνι—μοσκολίβανο στης εκκλησιάς
[τη θύρα!...
Δειλά τον άσπρο φάκελλο θα δώση του
[παπούλη
Να γράψη το 'πανώγράμμα για τον καλόν
[αντρούλη.
Αυτή δεν ξέρει γράμματα -μα θα του
[ απαντήση ;
—Ένα κλωνί βασιλικό στο φάκελλο
[ θα κλείση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου