LEON DEGRELLE: Ο ΤΡΟΠΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ Ο ΧΙΤΛΕΡ ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΕ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.

VI. Η Κοινωνική επανάσταση

Σήμερα σπάνια αναγνωρίζεται το τεράστιο κοινωνικό επίτευγμα του Χίτλερ, που κατάφερε να ξαναδώσει εργασία, σε 6.000.000 ανέργους.Παρά το γεγονός ότι κάτι τέτοιο ξεπερνούσε κατά πολύ τα όρια  ενός μεταβατικού επιτεύγματος , οι "δημοκράτες" ιστορικοί το προσπερνούν στα γρήγορα,  αφιερώνοντας   λίγες μόνο γραμμές. Αρχή κάνοντας από το 1945 , δεν υπήρξε ούτε μία αντικειμενική επιστημονική μελέτη που να είχε σαν θέμα της, το εξαιρετικά σημαντικό , πραγματικά δίχως προηγούμενο, ιστορικό αυτό φαινόμενο.
Το ίδιο παραμελημένο είναι το κομμάτι  των σαρωτικών μεταρρυθμίσεων, που άλλαξαν θεαματικά τις συνθήκες του εργαζόμενου στη Γερμανία.Τα εργοστάσια μεταβλήθηκαν από ζοφερές σπηλιές  σε ευρύχωρα και υγιή κέντρα εργασίας , με φυσικό φωτισμό , περιστοιχισμένα από κήπους  και χώρους αθλητισμού. Εκατοντάδες χιλιάδες καλοφτιαγμένα σπίτια χτίστηκαν για οικογένειες της εργατικής τάξης. Μια πολιτική δωρεάν διακοπών, διάρκειας κάποιων  εβδομάδων μπήκε σε εφαρμογή , δίπλα στα Σαββατοκύριακα και στα ταξίδια αναψυχής στη στεριά και στη θάλασσα. Υιοθετήθηκε ένα ευρείας εμβέλειας πρόγραμμα φυσικής και πολιτιστικής εκπαίδευσης  με αποδέκτες τους νέους εργαζόμενους ,  το οποίο  μάλιστα διέθετε το καλύτερο   σύστημα τεχνικής εκπαίδευσης παγκοσμίως.

Η Κοινωνική ασφάλιση του Τρίτου Ράιχ και το σύστημα υγείας των εργαζομένων  ήταν από τα πιο σύγχρονα και ολοκληρωμένα σ' ολόκληρο το κόσμο.
Αυτό το αξιοσημείωτο ρεκόρ των κοινωνικών επιτευγμάτων κατά κανόνα ,  αποσιωπάται, ακόμη και σήμερα,  μια που προκαλεί σύγχυση σε όλους όσους υποστηρίζουν την ορθόδοξη εκδοχή ,σε ότι έχει να κάνει με το Τρίτο Ράιχ.

Σε αντίθετη περίπτωση, οι αναγνώστες θα έμπαιναν στο πειρασμό να αναρωτηθούν μήπως ο Χίτλερ,παρά τα όσα λέγονται , στη πραγματικότητα υπήρξε ο  μεγαλύτερος κοινωνικός οικοδόμος του εικοστού αιώνα.

Επειδή το πρόγραμμα του Χίτλερ στο τομέα  της κοινωνικής μεταρρύθμισης ήταν  ζωτικής σημασίας - μάλιστα, ουσιαστικής - και αποτελούσε  μέρος ενός μεγαλόπνοου  σχεδίου που είχε αναδειχεί σε σκοπό της  ζωής του , υπήρχε ο κίνδυνος μήπως και οι άνθρωποι   συνειδητοποιούσαν    το  γεγονός αυτό και άρχιζαν να    βλέπουν  το Χίτλερ με τρόπο διαφορετικό. Δεν αποτελεί έκπληξη, λοιπόν γιατί  όλα αυτά αποσιωπούνται. Οι περισσότεροι ιστορικοί επιμένουν να αντιμετωπίζουν το  Χίτλερ και το Τρίτο Ράιχ επιφανειακά, σαν μέρος ενός έργου  μανιχαϊστικής ηθικής , του καλού ενάντια στο κακό.
Παρ όλα αυτά, με τη προσφορά  δουλειάς και τροφής στα εκατομμύρια των ανέργων που ζούσαν για χρόνια μέσα στην αθλιότητα , με την αναδιάρθρωση της βιομηχανικής ζωής, με την επινόηση και τη καθιέρωση ενός οργανισμού  που αποσκοπούσε  στην αποτελεσματική υπεράσπιση και βελτίωση των εκατομμυρίων των μισθωτών του Έθνους , με τη δημιουργία μιας νέας γραφειοκρατίας και ενός δικαστικού συστήματος  σε θέση να  εγγυηθεί τα ατομικά δικαιώματα του κάθε μέλους της εθνικής κοινότητας, το οποίο με τη σειρά του  αναλάμβανε καθ' ολοκληρία τις υποχρεώσεις   που απέρρεαν από την ιδιότητα του  Γερμανού πολίτη, υλοποιήθηκε ένα πλέγμα  μεταρρυθμίσεων  που αποτελούσε μέρος ενός ενιαίου, ολοκληρωμένου σχεδίου, το οποίο ο Χίτλερ είχε συλλάβει και είχε επεξεργαστεί   χρόνια νωρίτερα .

Χωρίς αυτό το σχέδιο, το έθνος θα είχε βουλιάξει  μέσα στην αναρχία. Στο σύνολό του  , αυτό το πρόγραμμα περιελάμβανε μέτρα ευρείας βιομηχανικής ανάκαμψης, και έδινε  ιδιαίτερη προσοχή ακόμη και στην κατασκευή  άνετων ξενοδοχειακών μονάδων κατά  μήκος του νέου  οδικού δικτύου.

Για να προκύψει μέσα από τη Γαλλική Επανάσταση μια σταθερή κοινωνική δομή χρειάστηκαν αρκετά χρόνια  Οι Σοβιετικοί χρειάστηκαν  ακόμη περισσότερο χρόνο: πέντε χρόνια μετά την μπολσεβίκικη επανάσταση του 1917, εκατοντάδες χιλιάδες Ρώσοι εξακολουθούσαν να  πεθαίνουν από την πείνα και τις ασθένειες. Στη Γερμανία, αντίθετα, οι μεγάλες μηχανές   μπήκαν  σε κίνηση μέσα σε λίγους μήνες, με τους παράγοντες οργάνωση και  υλοποίηση  σε πλήρη συνεργασία μεταξύ τους.
Ο πρωτόγνωρος  στόχος για τη  δημιουργία ενός εθνικού αυτοκινητόδρομου που να μην είχε  προηγούμενο στο κόσμο ολόκληρο.  είχε απασχολήσει τη κυβέρνηση για χρόνια. Πρώτα έπρεπε να μελετηθεί και να εκτιμηθεί το όλο θέμα. Στη συνέχεια λαμβάνοντας υπ' όψη τις ανάγκες του πληθυσμού και της οικονομίας, το σύστημα εθνικών δρόμων έπρεπε να σχεδιαστεί με προσοχή σε όλες του τις λεπτομέρειες.
Ως συνήθως, ο Χίτλερ ήταν εξαιρετικά διορατικός. Οι συγκεκριμένοι δρόμοι θα είχαν  24 μέτρα  πλάτος. Θα περνούσαν από πάνω τους εκατοντάδες γέφυρες και υπερυψωμένες διαβάσεις . Για να διασφαλίσει  ότι το σύνολο του δικτύου των εθνικών δρόμων  θα βρισκόταν σε  αρμονία με το τοπίο, θα γινόταν χρήση ενός μεγάλου μέρους των φυσικών πετρωμάτων. Οι καλλιτεχνικά σχεδιασμένοι  δρόμοι θα όφειλαν να σμίγουν και να αποκλίνουν σαν έργα τέχνης ,μεγάλης κλίμακας . Τα απαραίτητα βενζινάδικα και τα συνεργεία αυτοκινήτων   έπρεπε με περίσκεψη να ενσωματωθούν  στο συνολικό σύστημα, η κατασκευή κάθε εγκατάστασης να βρίσκεται σε αρμονία με το  τοπικό στοιχείο  και την  αρχιτεκτονική του.

Το αρχικό σχέδιο  έκανε λόγο για 7.000 χιλιόμετρα. Θα μπορούσε στη συνέχεια να  αυξηθεί στα 10.000. και αργότερα μετά  την  επιστροφή της Αυστρίας στη Γερμανία , στα 11.000 χιλιόμετρα. 

Τα οικονομικά ανοίγματα βρίσκονταν πάντα σε αντιστοιχία  με την  τεχνική θεώρηση των έργων.
Αυτοί οι δρόμοι κυκλοφορίας  ήσαν απαλλαγμένοι διοδίων  κάτι  που οι συντηρητικοί οικονομολόγοι τότε ,θεωρούσαν  ξεκάθαρη τρέλα .
 Αλλά η εξοικονόμηση χρόνου και εργασίας  και η ραγδαία  αύξηση της κυκλοφορίας , οδήγησαν  σε αυξημένα φορολογικά έσοδα , ιδιαίτερα από τη βενζίνη.
Με το τρόπο αυτό η Γερμανία δεν έχτιζε για τον εαυτό της  μόνο ένα ευρύ δίκτυο αυτοκινητοδρόμων αλλά μια λεωφόρο οικονομικής ευημερίας.
Aυτά τα τόσο σημαντικά διευρυμένα μέσα μεταφοράς, ενεθάρρυναν την ανάπτυξη εκατοντάδων χιλιάδων νέων επιχειρήσεων κατά μήκος όλων αυτών των δρόμων ταχείας κυκλοφορίας. Με την εξάλειψη της κυκλοφοριακής συμφόρησης κάνοντας χρήση παρακαμπτηρίων μικρότερων δρόμων , οι καινούριοι αυτοκινητόδρομοι τόνωσαν τα ταξίδια εκατοντάδων χιλιάδων τουριστών και αυτό είχε σαν συνέπεια την αύξηση του τουριστικού εμπορίου.
Ακόμη και οι μισθοί που καταβλήθηκαν στους εργάτες για τη δημιουργία του δικτύου της Reichsautobahn επέφεραν σημαντικά έμμεσα οφέλη. Πρώτα, επέτρεψαν τη δραστική περικοπή των πληρωμών στα επιδόματα ανεργίας, ή αλλιώς το 25% του συνολικού ποσού καταβολής των μισθών. Δεύτερο το μεγάλο πλήθος των απασχολούμενων εργατών στη κατασκευή των αυτοκινητοδρόμων ταχείας κυκλοφορίας-100.000 και 150.000 αργότερα-ξόδεψαν ένα πολύ μεγάλο μέρος , από το υπόλοιπο 75% κάτι, που με τη σειρά του δημιούργησε αύξηση των φορολογικών εσόδων.
Φανταστείτε τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν , πριν ακόμα δοθεί στη κυκλοφορία ο πρώτος δρόμος ταχείας κυκλοφορίας , από τη κινητοποίηση τόσων δεκάδων χιλιάδων εργαζόμενων, συχνά σε μη κατοικημένες εκτάσεις σε ελώδεις περιοχές ή στη σκιά των κορυφών των Άλπεων. Είναι αρκετά επίπονο 150.000 άνθρωποι να εγκαταλείπουν τα σπίτια τους και να κατασκηνώνουν στο ύπαιθρο συχνά πάνω σε ανώμαλο έδαφος.
Γι αυτό το λόγο λοιπόν ήταν ανάγκη να εξασφαλισθούν άνετες συνθήκες διαβίωσης για τις στρατιές των ανδρών που είχαν συμφωνήσει να εργαστούν με τον ιδρώτα του προσώπου τους κάτω από τον ανοικτό ουρανό.

Στη Γαλλία , ήταν παντελώς αδιανόητο εκείνες τις ημέρες για ένα άνδρα άνεργο , να μετακινηθεί ακόμη και 20 χιλιόμετρα μακρυά, προς αναζήτηση μίας νέας εργασίας. Ήταν σχεδόν κολλημένος στο πατρικό του χωριό, στον κήπο του, και στο καφενείο της γωνίας. Οι Γερμανοί δεν ήσαν διαφορετικοί κατά βάθος , αλλά από το 1933 είχαν απηυδήσει από αυτό το καθεστώς αναγκαστικής αργίας . Με τη κατασκευή των δρόμων, με τη βοήθεια της αξίνας ή όποιου άλλου εργαλείου . αυτοί οι σκληρά δοκιμαζόμενοι άνθρωποι αγωνίζονταν να ξαναβάλουν την αξιοπρέπεια μέσα στη ζωή τους.

Κανένας δεν δίστασε μπροστά στη ταλαιπωρία ,την απουσία από το σπίτι , ή το μακρύ ταξίδι. Η επιθυμία τους να ζήσουν μια παραγωγική και γεμάτη νόημα ζωή αντιστάθμιζε όλες τις άλλες θεωρήσεις. Για να κρατηθεί υψηλό το ηθικό και το πνεύμα των εργαζόμενων ώστε να μη νοιώθει κανείς απομονωμένος , η αντικείμενο εκμετάλλευσης, επιστρατεύτηκε κάθε μέσο που μπορούσε να προσφέρει υλικές ανέσεις, ψυχαγωγία και εκπαίδευση. Ποτέ πριν δεν είχε δει ο κόσμος κάτι παρόμοιο σε κανένα άλλο μεγάλο σχέδιο κατασκευής. Επιτέλους οι εργαζόμενοι ένοιωθαν ότι αντιμετωπίζονταν σαν σεβαστά ανθρώπινα πλάσματα , με κορμιά που έπρεπε να ικανοποιηθούν , καρδιές που έπρεπε να παρηγορηθούν και νόηση που όφειλε να γίνει πιο φωτεινή.

Κατασκηνώσεις, βάσεις ανεφοδιασμού και εγκαταστάσεις αναψυχής είχαν δημιουργηθεί, με το κάθε τι να λειτουργεί όλο και πιο μεθοδικά καθώς ολοκληρωνόταν η κατασκευή. Δεκατέσσερα κινητά συνεργεία εντεταλμένα για τη προβολή κινηματογραφικών ταινιών ,ταξίδευαν αδιάκοπα από το ένα εργοτάξιο στο άλλο. 

Προσωπικά ο Hitler μάζεψε τη πρώτη φτυαριά χώμα στα εγκαίνια του πρώτου αυτοκινητόδρομου. που συνέδεε τη Frankfurt-am-Main με το Darmstadt. Για τη περίπτωση αυτή είχε φέρει μαζί του τον Dr. Schacht τον άνθρωπό του οποίου τα μαγικά τεχνάσματα στην οικονομική πίστη, είχαν καταστήσει αυτό το έργο πραγματοποιήσιμο.

Η επίσημη πομπή άρχιζε με τρία αυτοκίνητα το ένα δίπλα στο άλλο και από πίσω άλλα 6 , που καταλάμβαναν ολόκληρο το πλάτος του εθνικού δρόμου.

(Συνέχεια)