Aπογειούμεθα και πετώμεν κατ' ευθείαν προς τας γαλλικάς γραμμάς. Η πτήσις μας διαρκεί υπέρ την ώραν, οπότε, επί τέλους, ιδού. Ευρισκόμεθα κοντά εις τας γαλλικάς γραμμάς. Ανερευνώ δια την αεροπορικήν των βάσιν. Εις την λύσσαν μου να ανακαλύψω που είνε δεν υπολογίζω ότι πετώ εις χαμηλόν ύψος και έτσι είνε δυνατόν να βληθώ και από όπλον ακόμη. Ελίσσομαι τώρα πέραν των εχθρικών γραμμών. Είνε εκνευριστική η έρευνα. Αλλ' ιδού ότι επιτυγχάνω εκείνο που επιδιώκω.
Ανακαλύπτω την βάσιν των γαλλικών αεροπλάνων. Πετώ κατ' ευθείαν προς αυτήν. Με βλέπουν. Επικρατεί πανικός. Όλοι σπεύδουν προς τα υπόστεγα. Βαλλόμεθα από ένα αντιαεροπορικόν. Αδιαφορώ. Ρίπτω την πρώτην θερμοφόρον, η οποία πίπτει εις το τερραίν απογειώσεως. Ρίπτω και τας δύο άλλας. ... Αυξάνω ύψος και ελίσσομαι
υπεράνω της αεροπορικής βάσεως. Κάτω εξαιρετική κίνησις. Επί τέλους η κίνησις εκδηλούται. Τα υπόστεγα ανοίγουν και σύρονται έξω τα αεροσκάφη. Θα συναντηθώμεν, λοιπόν, με τους εχθρούς. Τώρα ευρίσκονται εις παράταξιν, έτοιμα προς απογείωσιν. Απογειούνται. Δύναμαι να επιτεθώ με ασφαλή επιτυχίαν. Δεν το κάμνω δια να μη θεωρηθώ άνανδρος.
Η πρόκλησίς μου επέτυχε πλήρως. Έχουν απογειωθή άνω των δεκαπέντε. Τους παρασύρω προς τα Δυτικά, δηλαδή προς το έδαφος των, δια να τους αποδείξω ότι δεν τους φοβούμαι.
Οι δύο ανθυπολοχαγοί με παρακολουθούν παραλλήλως και εις πολύ μεγάλο διάστημα. Καιρός δια την επίθεσιν. ΄Εχω απέναντι μου δεκαπέντε αεροσκάφη.
Μόνος, λοιπόν, εναντίον όλων αυτών. Με μεθά η ιδέα ότι θα εκδικηθώ τους συναδέλφους μου. Με πλευροκοπούν. Τους διαφεύγω με ένα επιδέξιον χειρισμόν.
Συγκεντρώνουν τα πυρά εναντίον μου. Αι απότομοι όμως ταλαντεύσεις μου με σώζουν. Είνε η σειρά μου να επιτεθώ. Βάλλω λυσσωδώς εναντίον των. Αντιλαμβάνονται ότι είμαι αποφασισμένος να μη υποχωρήσω και προσπαθούν να με εξουδετερώσουν. Δεν είνε εύκολον όμως να το επιτύχουν. Παρ' όλον τον κλοιόν, εις τον οποίον επιχειρούν να με θέσουν, διαφεύγω και επιτίθεμαι λυσσωδώς. Αι στιγμαί είνε κρίσιμοι. Βάλλομαι πανταχόθεν. Το βλέμμα μου προσηλούται επάνω εις τον μικροσκοπικόν σταυρόν που έχω κρεμάσει παραπλεύρως της πυξίδος. Αυτό μου πολλαπλασιάζει τας ελπίδας ότι θα εξέλθω νικητής. Τί τραγική ειρωνεία ! Εμπιστευόμεθα εις τον θεόν δια να εξοντώσωμεν τους αντιπάλους μας. Φευγαλέα σκέψις. Εδώ προέχει το καθήκον. Βάλλω με το δεξιόν πολυβόλον και προσπαθώ να αποφύγω τον στόχον. Έχω καταπληκτικήν τύχην. Απέναντι μου έχω τέσσαρα με σώμα σκάφους οριζοντίως. Πρώτη, δευτέρα, τρίτη θεριστικαί βολλαί.
Καταρρίπτω το εν. Εν άλλο κλονίζεται. Φαίνεται ότι ο πιλότος του έχει κτυπηθή, διότι δεν παρέρχονται ολίγα δευτερόλεπτα και το αεροπλάνον πίπτει με την μηχανήν προς τα κάτω.
Στρέφω να ίδω που είνε οι άλλοι. Τούς βλέπω να μάχωνται με πείσμα και πραγματικήν αυτοθυσίαν.
Εξακολουθώ την μάχην, διότι μου επιτίθενται πάλιν. Είνε αριθμητικώς πολύ ανώτεροι, αλλά δεν έχουν το ίδιον σθένος με ημάς.
Έχομεν την απόφασιν να νικήσωμεν, να εκδικηθώμεν. Δεν πρόκειται να υποχωρήσω μεν. Τα πολυβόλα μου εργάζονται κανονικώς. Έχω καταρρίψει το τρίτον κατά σειράν. Οι αντίπαλοι μου πανικοβάλλονται προς στιγμήν. Τον πανικόν τον επιτείνει η καταδίωξις την οποίαν συνεχίζω. Είμαι αμείλικτος. Τους κτυπώ υποχωρούντας. Άνανδρον ; Όχι. Η τακτική του πολέμου αυτό λέγει.(50) Τέταρτον εχθρικόν πίπτει φλεγόμενον. Τώρα ο πανικός γενικεύεται. Υποχωρούν κατά τρόπον που αληθώς τους οικτείρω. Θέλω να αποφύγω να δημιουργήσω άλλα θύματα, αλλά οι σύντροφοι μου μού δίδουν το παράδειγμα. Κτυπούν αλύπητα.
Οι Γάλλοι κατηξευτελίσθησαν. Καιρός να επιστρέψωμεν προς την βάσιν μας, διότι το απόθεμα της βενζίνης μόλις επαρκεί δια το ταξίδιον.
Με μίαν στροφήν ειδοποιώ τους συντρόφους μου. Πετώμεν υπέρ τας γερμάνικας θέσεις. Κατερχόμεθα εις μικρόν ύψος. Μας αντιλαμβάνονται και μας χαιρετούν. Είνε μία από τας ωραιοτέρας στιγμάς της ζωής μου. Είμαι πλήρως ικανοποιημένος δια την επιτυχίαν μου. Εξεδικήθην τους συναδέλφους μου.
Ήδη πετώμεν προς την βάσιν μας. Φθάνομεν και προσγειούμεθα. Διψούν όλοι νέα μας. Οι δύο ανθυπολοχαγοί που με ηκολούθησαν είνε κατασυγκεκινημένοι και δακρύζουν. Τους ατενίζω με θαυμασμόν. Εξαίρω την αύτοθυσίαν των προς τους συναδέλφους. Ιδού τί είπα :
— Οι δύο σύντροφοι μου απεδείχθησαν ανώτεροι των προσδοκιών μου. Επολέμησαν σάν θηρία. Το παράδειγμα των μου ενισχύει την πεποίθησιν ότι η γερμανική αεροπορία δεν πρόκειται να ηττηθή ποτέ. Δια τους δύο ανθυπολοχαγούς θα μου επιτρέψουν οι συνάδελφοι των, ανεξαρτήτως αρχαιότητος, να προτείνω την προαγωγήν των επ' ανδραγαθία».
Τους λόγους μου υπεδέχθησαν οι παριστάμενοι με ζητωκραυγάς. Όλοι έσπευσαν να τους συγχαρούν και να τους ασπασθούν. Ο εις εξ αυτών ανέλαβε να με αντιπροσφωνήση. Αφηγήθη εις τους συναδέλφους του τα της αερομαχίας που εδόξασαν ομολογουμένως την γερμανικήν αεροπορίαν και εις το τέλος εζητωκραύγασαν υπέρ εμού.
Ομολογώ ότι δεν ηννόησα πως ευρέθην εις τας χείρας των συνάδελφων μου. Με περιέφερον ως τρόπαιον εις την βάσιν. Εις μίαν στιγμήν ο διοικητής του αεροδρομίου με ειδοποιεί ότι με ζητούν εις το τηλέφωνον. Αναλαμβάνω το ακουστικόν και ερωτώ :
— Εδώ Ριχτχόφεν.
— Εδώ Γενικόν Στρατηγείον.
—Διατάξατε.
—Το Στρατηγείον επληροφορήθη την νέαν σας δράσιν και σας συγχαίρει.
-—Έπραξα το καθήκον μου απλώς·. Ποιος μου ομιλεί ;
— Αρχιστράτηγος Φόν Κλούκ.
—Τα σέβη μου. Ευπειθώς αναφέρω ότι η μάχη έληξεν υπέρ ημών. Οι Γάλλοι δεκαπλάσιοι τον αριθμόν από ημάς, ετράπησαν εις φυγήν.
—Μου τα ανέφερεν ο διοικητής. Εντολή του Αυτοκράτορος ονομάζεσθε υπαρχηγός της αεροπορίας.
—Επιτρέψατε μου να μη δεχθώ τον τιμητικόν τίτλον. Μου αρκεί ο βαθμός μου και η πρωτοβουλία δράσεως, την οποίαν μου εμπιστεύεσθε.
—Πρέπει, λοιπόν, να σας διατάξω, κύριε τάγματαρχα, δια να δεχθήτε την υπαρχηγίαν ;
—Εξοχώτατε, προτιμώ να με απαλλάξετε τελείως των καθηκόντων μου παρά να δεχθώ την θέσιν αυτήν. Είμαι Γερμανός στρατιώτης και επομένως δύναμαι να γνωρίζω ότι υπάρχει φιλοτιμία μεταξύ των στελεχών του στρατεύματος.
—Υποχωρώ εις την ακαταμάχητον λογικήν σας και εις την παράκλησιν της κόρης μου, η οποία σας θαυμάζει και σας διαβιβάζει τα συγχαρητήρια της.
—Ευχαριστώ την δεσποσύνην και παρακαλώ να δεχθή τα ταπεινά σέβη ενός ταπεινού πολεμιστού.
— Σας παρακαλώ να τα πήτε ο ίδιος. Πάρτε την στο τηλέφωνο.
Μια γυναικεία φωνή ακούεται τώρα.
—-Συ είσαι, Έρριέττα ;
— Μάλιστα. Συγχαρητήρια.
— Ευχαριστώ για το γράμμα σου και αν το τηλεφωνικόν σύρμα δεν εμποδίζει την μεταβίβασιν, σου στέλλω ένα εκατομμύριο φιλιά. Προσοχή μην εκδηλωθής και το ακούση ο στρατηγός.
— Δεν είνε εδώ. Βγήκε από το γραφείο. Την ίδια επιθυμία έχω και εγώ, Μάρφρεντ. Δεν βλέπω την ώρα να ευρεθώ κοντά σου να σε σφίξω στην αγκαλιά μου.
— Δεν μου αρέσουν αυτού του είδους αι εκρήξεις έρωτος,
—Είσαι πάντα ο ίδιος.
—Είνε ακριβώς όπως το είπες. Είμαι πάντα ο ίδιος! Μου λες πράγματα που δεν μπορούν να γίνουν. Λες δηλαδή λόγια που η πραγματοποίηση είνε αδύνατος.
—Πολύ εύκολος και για να σου το αποδείξω σε δυο ώρες θα είμαι αυτού με το αυτοκίνητο του μπαμπά.
—Πώς θα δικαιολόγησης το ταξείδι σου;
—Θα του πω ότι πρόκειται να κάμετε ακροβατικά γυμνάσια και ότι θα ήθελα να παραστώ και γω.
—Πότε τα ωνειρεύτηκες τα γυμνάσια;
—Σε παρακαλώ να αφίσης τις αυστηρότητες και να πης ένα αθώο ψέμμα του μπαμπά τώρα που θα έλθη. Αφίνω ανοικτόν το ακουστικόν.
Αφήκε το ακουστικό χωρίς να προλάβω να της φέρω αντιρρήσεις.
Μετ' ολίγον ακούω την φωνήν του αρχιστρατήγου.
—Τι με θέλετε κ. ταγματάρχα;
—Ήθελα να σας έλεγα εξοχώτατε να εγκρίνετε την διαταχθείσαν ήδη εκτέλεσιν γυμνασίων προς εξάσκησιν των πληρωμάτων εις τας ακροβασίας.
—Και βεβαίως το εγκρίνω. Αρκεί να μην έχωμεν θύματα από το εγχείρημα αυτό.
—Να είσθε απολύτως ήσυχος, εξοχώτατε. Θα ηγηθώ ο ίδιος των ακροβατισμών.
—Πολύ καλά. Κάνετε όπως νομίζετε.
—Είχα την απρονοησίαν, έξοχώτατε, ομιλών με την κόρην σας να της είπω τα των ακροβατικών γυμνασίων και εξεδήλωσε την επιθυμίαν να τα παρακολούθηση. Φυσικά εγώ δεν ηδυνάμην ν’ αντιτείνω. Σεις είσθε ο αρμοδιώτερος να αποφασίση.
—Μα φίλε μου, δεν νομίζω ότι είνε δύσκολον να ικανοποιήσω την επιθυμίαν της κόρης μου. Σας την στέλλω με το αυτοκίνητον μου.
—Θα φροντίσω να μη στενοχωρηθή από τίποτε η δεσποινίς.
Με ηυχαρίστησε και έκλεισε το ακουστικόν. Εις τον διοικητήν εξωμολογήθην τα των σχέσεων μου με την κόρην του αρχιστρατήγου και την απόφασίν της να έλθη. Συγχρόνως του προέτεινα να κάμωμεν ακροβατικά γυμνάσια δια την εξάσκησιν των πληρωμάτων. Ουδεμίαν αντίρρησιν έφερεν ο διοικητής.
Μετά δύο ώρας περίπου ένα αυτοκίνητον εφάνη ερχόμενον προς την βάσιν. Από την μικράν σημαίαν που ήτο ανηρτημένη παραπλεύρως του σωφέρ αντελήφθησαν όλοι ότι κάποιος ανώτερος στρατιωτικός έρχεται. Εν τάχει κατηρτίσθη μικρόν απόσπασμα προς απόδοσιν τιμών. Μετ' ολίγον το αυτοκίνητον εστάθμευσε και μία ωραιότατη νέα κατήρχετο έξ αυτού. Ο θαυμασμός των αξιωματικών ήτο απεριόριστος πράγμα που με έκαμε να ζηλοτυπήσω ολίγον. Την συνέστησα εις τους συναδέλφους μου και όλοι την εχαιρέτησαν με άπειρον σεβασμόν.
Μετά ταύτα διηυθύνθημεν εις το γραφείον του διοικητού ο οποίος εις μίαν κατάλληλον στιγμήν μας αφήκε μόνους. Είνε περιττόν να περιγράψω την λαχτάραν με την οποίαν με ενηγκαλίσθη και με κατεσπάζετο.
Το βράδυ την εφιλοξενήσαμεν εις μίαν σκηνήν. Της εκράτησα συντροφιά έως τα μεσάνυκτα. Την επομένην το απόγευμα διετάχθησαν τα πληρώματα να είνε έτοιμα δια γυμνάσια ακροβατικά. Εις τους αξιωματικούς ανεκοίνωσα ότι μαζί μου θα επέβαινε του αεροπλάνου ως παρατηρητής η κόρη του αρχιστρατήγου. Τούτο ενεθουσίασε τους αεροπόρους οι οποίοι διεδήλωσαν τον θαυμασμόν των προς την τολμηράν νέαν με ζητωκραυγάς.
Η Εριέττα δεν εδέχθη ούτε αλεξίπτωτον και τούτο ίνα με μιμηθή εις την τόλμην. Εις τους άλλους είχα δώσει διαταγάς να με μιμούνται. Συγχρόνως έδωσα εντολήν να είνε ανοικτοί οι δέκται των μικρών ασυρμάτων.
Μετ' ολίγον τα αεροπλάνα απεγειώθησαν. Ανήλθομεν εις ύψος 2 χιλιάδων περίπου μέτρων και ήρχισα πρώτος τας ακροβασίας. Μετά την πρώτην έστρεψα να ίδω την Εριέτταν. Εχαμογελουσεν υπερευχαριστημένη. Την ερωτώ δια του φωναγωγού:
— Μήπως φοβάσαι;
—Τέτοιο πράγμα δεν νοιώθω όταν είμαι μαζί σου.
Εξακολουθήσαμεν τας ακροβασίας επί ημίσειαν περίπου ώραν όταν με τα ακουστικά του ασυρμάτου τα οποία είχα προσαρμόσει καταλλήλως αντελήφθην ισχυροτάτας κλίσεις.
Παύω τους ακροβατισμούς δια να ακούσω. Αι κλήσεις είνε ισχυρόταται. Επομένως ο σταθμός είνε πολύ πλησίον: Ακούω.
«Γενική επίθεσις καθ' όλον το μέτωπον. Το δεξιόν κάμπτεται. Το κέντρον κλονίζεται. Πυροβολικόν αδυνατεί αντιμετωπίσει καταιγισμόν εχθρικού. Φράγμα πυρός καθ' όλην την γραμμήν. Διατάξατε».
Απαντά το Γενικόν Στρατηγείον:
«Δεξιόν κρατήσει θέσεις του πάση θυσία μέχρις αποστολής ενισχύσεων. Συρμοί αναχωρούν ταύτην στιγμήν. Το κέντρον δεν πρέπει να δώση ευκαιρίαν εις τον εχθρόν να εισχωρήση εις τας γερμανικάς θέσεις. Άλλως ο πόλεμος χάνεται.
Ο σταθμός του επιτελείου στρατιάς του κέντρου απαντά: «Θα συμμορφωθώμεν προς την διαταγήν σας έστω και δια της λόγχης Ενισχύσατε μας ηθικώς δια της αποστολής αεροπορικών δυνάμεων. Ιδίως αναμένομεν τον Ριχτχόφεν. Το στρατηγείον πληροφορεί:
«Ταύτην την στιγμήν δίδομεν εντολήν απογειώσεως όλων των αεροπορικών δυνάμεων. Κρατήσατε τας θέσεις σας».
Εξακολουθώ να έχω προσηλωμένην την ακοήν μου εις τον ασύρματον. Ήδη καλεί το Γενικόν Στρατηγείον τας αεροπορικάς βάσεις. Το περιεχόμενον της διαταγής είνε λακωνικόν :
«Άπαντα τα αεροσκάφη να ανυψωθούν αμέσως και να προχωρήσουν προς το μέτωπον. Τα βομβαρδιστικά να παλαίσουν και μέχρις αυτοθυσίας. Ο Ριχτχόφεν να αναλάβη την πρωτοβουλίαν της δράσεως. Τον αναμένουν οι μαχόμενοι απεγνωσμένως στρατιώται μας».
Φον Κλούκ
Δίδω σύνθημα προσγειώσεως. Η συγκίνησίς μου είνε ζωγραφισμένη εις το πρόσωπον μου μέχρι του σημείου να γίνω ωχρός. H Εριέττα με ηρώτησε κάπως ταραγμένη:
—Τί συμβαίνει και έγινεν αύτη η εσπευσμένη προσγείωσις;
—Μας καλεί και πάλιν το καθήκον Εριέττα.
Της εξήγησα αμέσως τα όσα ήκουσα δια του ασυρμάτου. H πληροφορία ότι οι μαχόμενοι στρατιώται με αναζητούν την κατεσυνεκίνησε.
—Είμαι υπερήφανη για σένα. Θα φύγης αμέσως;
—Αν ήτο δυνατόν να ήμην τώρα εις τον αέρα. .. Συ Εριέττα πρέπει τώρα να φύγης..
—Δεν πρόκειται να πάω πουθενά, θα σε περιμένω μέχρι να γυρίσης.
—Ο πατέρας σου θα ανησυχή και δικαίως. Πρέπει λοιπόν να φύγης αμέσως.
—Θα μείνω εδώ. Τας διαταγάς σου να τας αφίσης δια τους αεροπόρους σου.
—Κάνε ό,τι νομίζεις. Εγώ απεκδύομαι πάσης ευθύνης.
Εν τω μεταξύ προσεγειώθησαν όλοι οι αεροπόροι. Ο διοικητής ήλθε να μου ανακοινώση την διαταγήν. Τον πρόλαβα και του ανεκοίνωσα:
—Τα γνωρίζω κ. Διοικητά. Δόσατε εντολήν μόνον να ετοιμασθούν τα αεροσκάφη μας. Πρέπει να εφοδιασθούν με βόμβας όσον το δυνατόν περισσοτέρας. Εν τω μεταξύ εγώ θα καλέσω τα πληρώματα.
Όλοι οι αξιωματικοί συνεκεντρώθησαν. Ήρχισα να τους ομιλώ.
«Προ ολίγου μας ειδοποίησαν, κύριοι, ότι ήρχισε γενική επίθεσις εις το μέτωπον και ότι οι Γερμανοί κάμπτονται. Δεν τους απομένει ελπίς παρά η αεροπορία την οποίαν καλούν απεγνωσμένως εις βοήθειαν. Φαντάζομαι ότι όλοι μας θα κάμωμεν το καθήκον μας δια να εμψυχώσωμεν τους αγωνιζομένους ήρωας μας. Οι στρατιώται ζητούν να τους βοηθήσουμεν ηθικώς. Εμπρός λοιπόν!..»
Τους λόγους μου υπεδέχθησαν με ζητωκραυγάς υπέρ της αεροπορίας και εμού.
Τα αεροσκάφη ητοιμάσθησαν εντός ημισείας ώρας καθώς και οι αεροπόροι. Φορούν ήδη τα αλεξίπτωτα των. Δια να τους εμψυχώσω τους λέγω:
—Εγώ δεν θα φορέσω αλεξίπτωτον. Είμαι βέβαιος ότι θα επιστρέψωμεν νικηταί. Όσοι πέσωμεν θα έχωμεν την ευγνωμοσύνην της Γερμανίας. Όλοι έσπευσαν να απορρίψουν τα αλεξίπτωτα των.
Η Εριέττα παρακολουθεί άκρως συγκεκινημένη την σκηνήν. Είμεθα έτοιμοι να επιβώμεν. Πλησιάζω δια να την χαιρετήσω. Δεν δύναται να συγκρατηθή. Ρίπτεται εις τας αγκάλας μου και κλαίει με λυγμούς.
Άλλο που δεν ήθελαν οι σύντροφοί μου. Εχαιρέτησαν το γεγονός με ζωηράς ζητωκραυγάς. Απογειούμεθα. Σπεύδομεν προς τους αγωνιζομένους συναδέλφους μας.
Συναντώ μεν και τους άλλους συναδέλφους που έχουν απογειωθή από τας άλλας βάσεις. Μας χαιρετίζουν με επιδεξίους χειρισμούς και ανταποδίδομεν τον χαιρετισμόν. Ο παρατηρητής μου με ειδοποιεί ότι ο ασύρματος μου σημειοί ασθενεστάτας κλήσεις. Προσαρμόζω τα ακουστικά και μειώνω το ύψος του αεροπλάνου. Τώρα ακούω καλύτερον. Είνε ο σταθμός του Επιτελείου όστις συνεννοείται με το στρατηγείον. Ιδού τι αναφέρει:
«Ανάγκη ενισχύσεων. Το κέντρον κάμπτεται επικινδύνως. Τα αεροπλάνα δεν ανεφάνησαν ακόμη. Ο κίνδυνος είνε άμεσος. Όλαι αι αγγλογαλλικαί δυνάμεις έρριψαν το βάρος των εις το κέντρον της παρατάξεως μας. Αναμένομεν διαταγάς».
— Σταθμός Στρατηγείου προς Επιτελείον Στρατιάς κέντρου:
«Θα πέσετε μέχρις ενός αλλά δεν θα υποχωρήσετε. Εν ανάγκη επιτεθήτε δια της λόγχης. Τα αεροπλάνα απεγειώθησαν ήδη και έρχονται προς ενίσχυσίν σας .Φόν Κλούκ»
— Σταθμός Επιτελείου προς Στρατηγείον:
«Υπακούομεν εις τας διαταγάς σας. Ο Θεός σώζοι την Γερμανίαν».
Δίδω το σύνθημα της αναπτύξεως όλης της ταχύτητος. Πρέπει να προλάβωμεν. Πρέπει να μη λείψωμεν από την τιτανομαχίαν.
Ιδού. Εν όψει το μέτωπον. Γνώριμα τα μέρη από άλλοτε. Παραθέτω εδώ την έκθεσιν του διοικητού της βάσεως μου, δια την τιτανομαχίαν εκείνην.
«Κάτω κόλασις πυρός. Αι οβίδες σκάζουν και μεταδίδουν την πυρκαϊάν παντού. Από τας γερμανικάς θέσεις βλέπομεν την μυρμηκυιάν των στρατιωτών να κάμουν άλματα προς τα εμπρός. Μαίνονται τα πυροβόλα. Οι ιδικοί μας κάμπτονται. Ο όγκος του εχθρού είνε μεγαλείτερος. Είνε καταφανής η αγωνία των Γερμανών. Αλλά το θαύμα συντελείται. Οι Γερμανοί στρατιώται βλέπουν τα αεροπλάνα μας. Παρακολουθώ με αγωνίαν. Χαιρετίζουν. Πετούν τα κράνη των και εφορμούν. Θέαμα συγκλονιστικόν. Αι λόγχαι λάμπουν εις τον ήλιον. Οι εχθροί κάμπτονται. Ο Ριχτχόφεν μαίνεται πλέον. Έχει κατέλθει εις τα τετρακόσια μέτρα. Αυτός δεν είνε άνθρωπος. Είνε δαίμων. Παρεφρόνησε; Ευρίσκεται εις βολήν τυφεκίου. Τον ακολουθούν πέντε ακόμη. Βάλλεται πανταχόθεν. Βάλλει και αυτός λυσσωδώς. Αι βόμβαι του σκορπίζουν τον θάνατον εις τους αντιπάλους.
Εμψυχώνονται όλοι οι αεροπόροι και τον μιμούνται εις την επικίνδυνον επίθεσίν του.
Ελίσσεται υπέρ τας γαλλικάς γραμμάς καθ' όλον το μέτωπον
εις βάθος πολλών χιλιομέτρων.
Η τύχη μου επεφύλαξε να ίδω το καταπληκτικώτερον και συγχρόνως το ωραιότερον θέαμα της ζωής μου. Επί τέσσαρας ώρας οι αετοί μας παλαίουν προς τον θάνατον. Είνε ευτύχημα ότι δεν ανυψώθησαν εχθρικά αεροπλάνα. Το κέντρον μας ανασυντάσσεται και επιχειρεί αντεπίθεσιν. Οι Γάλλοι πανικοβάλλονται και εγκαταλείπουν τας καταληφθείσας θέσεις. Αρχίζει να νυκτώνη.
Βλέπω το αεροπλάνον του Ριχτχόφεν να επιστρέφη. Κλυδωνίζεται, Ευρίσκεται υπέρ τας γερμανικάς γραμμάς. Είνε καταφανές ότι αναζητεί ανοικτόν μέρος δια να προσγειωθή. Ταλαντεύεται ολίγον ακόμη και προσγειούται. Το ακολουθούν
άλλα.
Τρέπομαι προς την διεύθυνσίν του. Προσγειούμαι ταχύτατα με την απώλειαν του ενός πτερυγίου. Σπεύδομεν όλοι προς το αεροπλάνον του αρχηγού μας. Είνε βαρύτατα τραυματισμένος αυτός και ο παρατηρητής του νεκρός. Ριπή πολυβόλου είχεν εύρει τα πλευρά των θέσεων παρατηρητού και πιλότου. Μετά δυσκολίας ανασύρομεν τον ήρωα μας από την θέσιν του. Εν τω μεταξύ έχει καταφθάσει δύναμις πεζών με φορεία. Ο Ριχτχόφεν αναπνέει. Ανοίγει τούς οφθαλμούς του και ερωτά:
—Ο παρατηρητής ζη:
—Μάλιστα κύριε ταγματάρχα.
—Φροντίσατε γι' αυτόν. Εγώ είμαι καλά.
Ένας ιατρός ο όποιος ήλθε μαζί με τα φορεία διαπιστώνει βαρύτατον τραύμα εις το στήθος.
— Να τον μεταφέρωμεν αμέσως.
«Υπακούομεν εις τας διαταγάς σας. Ο Θεός σώζοι την Γερμανίαν».
Δίδω το σύνθημα της αναπτύξεως όλης της ταχύτητος. Πρέπει να προλάβωμεν. Πρέπει να μη λείψωμεν από την τιτανομαχίαν.
Ιδού. Εν όψει το μέτωπον. Γνώριμα τα μέρη από άλλοτε. Παραθέτω εδώ την έκθεσιν του διοικητού της βάσεως μου, δια την τιτανομαχίαν εκείνην.
«Κάτω κόλασις πυρός. Αι οβίδες σκάζουν και μεταδίδουν την πυρκαϊάν παντού. Από τας γερμανικάς θέσεις βλέπομεν την μυρμηκυιάν των στρατιωτών να κάμουν άλματα προς τα εμπρός. Μαίνονται τα πυροβόλα. Οι ιδικοί μας κάμπτονται. Ο όγκος του εχθρού είνε μεγαλείτερος. Είνε καταφανής η αγωνία των Γερμανών. Αλλά το θαύμα συντελείται. Οι Γερμανοί στρατιώται βλέπουν τα αεροπλάνα μας. Παρακολουθώ με αγωνίαν. Χαιρετίζουν. Πετούν τα κράνη των και εφορμούν. Θέαμα συγκλονιστικόν. Αι λόγχαι λάμπουν εις τον ήλιον. Οι εχθροί κάμπτονται. Ο Ριχτχόφεν μαίνεται πλέον. Έχει κατέλθει εις τα τετρακόσια μέτρα. Αυτός δεν είνε άνθρωπος. Είνε δαίμων. Παρεφρόνησε; Ευρίσκεται εις βολήν τυφεκίου. Τον ακολουθούν πέντε ακόμη. Βάλλεται πανταχόθεν. Βάλλει και αυτός λυσσωδώς. Αι βόμβαι του σκορπίζουν τον θάνατον εις τους αντιπάλους.
Εμψυχώνονται όλοι οι αεροπόροι και τον μιμούνται εις την επικίνδυνον επίθεσίν του.
Ελίσσεται υπέρ τας γαλλικάς γραμμάς καθ' όλον το μέτωπον
εις βάθος πολλών χιλιομέτρων.
Η τύχη μου επεφύλαξε να ίδω το καταπληκτικώτερον και συγχρόνως το ωραιότερον θέαμα της ζωής μου. Επί τέσσαρας ώρας οι αετοί μας παλαίουν προς τον θάνατον. Είνε ευτύχημα ότι δεν ανυψώθησαν εχθρικά αεροπλάνα. Το κέντρον μας ανασυντάσσεται και επιχειρεί αντεπίθεσιν. Οι Γάλλοι πανικοβάλλονται και εγκαταλείπουν τας καταληφθείσας θέσεις. Αρχίζει να νυκτώνη.
Βλέπω το αεροπλάνον του Ριχτχόφεν να επιστρέφη. Κλυδωνίζεται, Ευρίσκεται υπέρ τας γερμανικάς γραμμάς. Είνε καταφανές ότι αναζητεί ανοικτόν μέρος δια να προσγειωθή. Ταλαντεύεται ολίγον ακόμη και προσγειούται. Το ακολουθούν
άλλα.
Τρέπομαι προς την διεύθυνσίν του. Προσγειούμαι ταχύτατα με την απώλειαν του ενός πτερυγίου. Σπεύδομεν όλοι προς το αεροπλάνον του αρχηγού μας. Είνε βαρύτατα τραυματισμένος αυτός και ο παρατηρητής του νεκρός. Ριπή πολυβόλου είχεν εύρει τα πλευρά των θέσεων παρατηρητού και πιλότου. Μετά δυσκολίας ανασύρομεν τον ήρωα μας από την θέσιν του. Εν τω μεταξύ έχει καταφθάσει δύναμις πεζών με φορεία. Ο Ριχτχόφεν αναπνέει. Ανοίγει τούς οφθαλμούς του και ερωτά:
—Ο παρατηρητής ζη:
—Μάλιστα κύριε ταγματάρχα.
—Φροντίσατε γι' αυτόν. Εγώ είμαι καλά.
Ένας ιατρός ο όποιος ήλθε μαζί με τα φορεία διαπιστώνει βαρύτατον τραύμα εις το στήθος.
— Να τον μεταφέρωμεν αμέσως.
Οι τραυματιοφορείς εκτελούν τας διαταγάς του. Συνιστά προσοχήν κατά την μεταφοράν.
—Προσέξατε στην μεταφοράν μήπως πάθει αιμορραγίαν.
O Ριχτχόφεν ανοίγει τα μάτια του και ερωτά:
—Υπεχώρησαν οι Γάλλοι, γιατρέ;
—Μάλιστα ταγματάρχα μου, κι΄ αυτό οφείλεται σε σας και στους συναδέλφους σας.
Ένα δάκρυ κυλά εις τας παρειάς του. Το βλέμμα του είνε καθαρόν και πλήρες ικανοποιήσεως.
Τον μεταφέρομεν εις το χειρουργείον εκστρατείας. Όλοι οι ιατροί επιδίδονται εις την διάσωσίν του. Η εγχείρησις συνεχίζεται επί μίαν ώραν περίπου. Περιμένομεν όλοι έξω από το χειρουργείον. Επι τέλους εξέρχεται ο αρχίατρος. Είνε ενθουσιασμένος. Με πλησιάζει και γελών μου λέγει:
— Ο αρχηγός σας εσώθη. Η σφαίρα εξήχθη. Ευτυχώς ότι δεν έθιξε την καρδίαν.
—Θα αργήση ν' αναρρώση ;
—Ζήτημα δέκα ημερών. Τώρα θα τον μεταφέρωμεν εις το Βερολίνον δια νοσοκομειακού αυτοκινήτου.
—Τώρα αμέσως θα τον μεταφέρετε;
—Όχι,αύριον το απόγευμα δια να συνέλθη από το χλωροφόρμιον.
—Θέλετε να τον μεταφέρωμεν με το αεροπλάνον;
—Είνε δύσκολον. Ακόμη πρέπει να είνε πλαγιασμένος επί της νοσοκομειακής κλίνης, διότι υπάρχει κίνδυνος. Μετά δύο ημέρας ο Ριχτχόφεν μεταφέρεται εις το Βερολίνον. Έχει ανάγκην πολλής προσοχής δια να μη υποστή τας συνεπείας του τραύματος του. Η Γερμανία θα του ανεγείρη ασφαλώς, ανδριάντα μίαν ημέραν».
Εδώ τελειώνει η έκθεσις του διοικητού. Συνεχίζω ο ίδιος.
—Προσέξατε στην μεταφοράν μήπως πάθει αιμορραγίαν.
O Ριχτχόφεν ανοίγει τα μάτια του και ερωτά:
—Υπεχώρησαν οι Γάλλοι, γιατρέ;
—Μάλιστα ταγματάρχα μου, κι΄ αυτό οφείλεται σε σας και στους συναδέλφους σας.
Ένα δάκρυ κυλά εις τας παρειάς του. Το βλέμμα του είνε καθαρόν και πλήρες ικανοποιήσεως.
Τον μεταφέρομεν εις το χειρουργείον εκστρατείας. Όλοι οι ιατροί επιδίδονται εις την διάσωσίν του. Η εγχείρησις συνεχίζεται επί μίαν ώραν περίπου. Περιμένομεν όλοι έξω από το χειρουργείον. Επι τέλους εξέρχεται ο αρχίατρος. Είνε ενθουσιασμένος. Με πλησιάζει και γελών μου λέγει:
— Ο αρχηγός σας εσώθη. Η σφαίρα εξήχθη. Ευτυχώς ότι δεν έθιξε την καρδίαν.
—Θα αργήση ν' αναρρώση ;
—Ζήτημα δέκα ημερών. Τώρα θα τον μεταφέρωμεν εις το Βερολίνον δια νοσοκομειακού αυτοκινήτου.
—Τώρα αμέσως θα τον μεταφέρετε;
—Όχι,αύριον το απόγευμα δια να συνέλθη από το χλωροφόρμιον.
—Θέλετε να τον μεταφέρωμεν με το αεροπλάνον;
—Είνε δύσκολον. Ακόμη πρέπει να είνε πλαγιασμένος επί της νοσοκομειακής κλίνης, διότι υπάρχει κίνδυνος. Μετά δύο ημέρας ο Ριχτχόφεν μεταφέρεται εις το Βερολίνον. Έχει ανάγκην πολλής προσοχής δια να μη υποστή τας συνεπείας του τραύματος του. Η Γερμανία θα του ανεγείρη ασφαλώς, ανδριάντα μίαν ημέραν».
Εδώ τελειώνει η έκθεσις του διοικητού. Συνεχίζω ο ίδιος.
Το πως ετραυματίσθην δεν δύναμαι να το γνωρίζω ακριβώς. Εκείνο που εις μίαν στιγμήν κατόρθωσα να αντιληφθώ είνε ότι, όταν ευρισκόμην εις ύψος μόλις 300 μέτρων και εξαπέλυα την τελευταίαν βόμβαν ήκουσα τον φωναγωγόν. Μου ωμίλει ο παρατηρητής. Ήκουσα μόνον δύο λέξεις: «Ετραυματίσθην σοβαρώς».
Ταυτοχρόνως αντελήφθην ελαφρόν νυγμόν εις το στήθος. Έστρεψα να ιδώ τον παρατηρητήν. Ήτο καθηλωμένος εις την θέσιν του και με εκύτταζε με απλανές βλέμμα. Έστρεψα πηδάλια προς τα γερμανικά χαρακώματα. Αριστερά μου όλη η πλευρά έχει διατρηθή από σφαίρας. Αρχίζω να αισθάνομαι μίαν περίεργον έξάντλησιν. Έχω φθάσει υπέρ τας γερμανικάς γραμμάς. Αναζητώ αναπεπταμένον πεδίον δια να προσγειωθώ. Το επιτυγχάνω. Από της στιγμής της προσγειώσεως έχασα τας αισθήσεις μου. Τώρα ευρίσκομαι εις το κεντρικόν στρατιωτικόν νοσοκομείον του Βερολίνου. Παρά την κλίνην μου είνε η μητέρα μου. Λάμπει όλη από χαράν δια την διάσωσίν μου. Ο θάλαμος είνε πλημμυρισμένος από τεραστίας ανθοδέσμας. Η μητέρα μου με ερωτά δια τας λεπτομερείας της επιθέσεως. Με όλην την διάθεσιν, της αφηγούμαι τα της αερομαχίας. Είνε υπερήφανη για μένα. Το εννοώ από το βλέμμα της με το οποίον με περιβάλλει. Είνε γεμάτο στοργή και αγάπη.Ο αγγελιοφόρος που μου έχουν διαθέσει επίτηδες , μου αναγγέλλει:
Ταυτοχρόνως αντελήφθην ελαφρόν νυγμόν εις το στήθος. Έστρεψα να ιδώ τον παρατηρητήν. Ήτο καθηλωμένος εις την θέσιν του και με εκύτταζε με απλανές βλέμμα. Έστρεψα πηδάλια προς τα γερμανικά χαρακώματα. Αριστερά μου όλη η πλευρά έχει διατρηθή από σφαίρας. Αρχίζω να αισθάνομαι μίαν περίεργον έξάντλησιν. Έχω φθάσει υπέρ τας γερμανικάς γραμμάς. Αναζητώ αναπεπταμένον πεδίον δια να προσγειωθώ. Το επιτυγχάνω. Από της στιγμής της προσγειώσεως έχασα τας αισθήσεις μου. Τώρα ευρίσκομαι εις το κεντρικόν στρατιωτικόν νοσοκομείον του Βερολίνου. Παρά την κλίνην μου είνε η μητέρα μου. Λάμπει όλη από χαράν δια την διάσωσίν μου. Ο θάλαμος είνε πλημμυρισμένος από τεραστίας ανθοδέσμας. Η μητέρα μου με ερωτά δια τας λεπτομερείας της επιθέσεως. Με όλην την διάθεσιν, της αφηγούμαι τα της αερομαχίας. Είνε υπερήφανη για μένα. Το εννοώ από το βλέμμα της με το οποίον με περιβάλλει. Είνε γεμάτο στοργή και αγάπη.Ο αγγελιοφόρος που μου έχουν διαθέσει επίτηδες , μου αναγγέλλει:
-Κύριε ταγματάρχα , εις αξιωματικός ζητεί να σας επισκεφθή.
-Ποιός είναι;
-Ο κ. Γκαίριγκ.
-Να έλθη αμέσως.
Μετ΄ολίγον εις τον κοιτώνα μου εμφανίζεται ο Γκαίριγκ. Είναι επιβλητικός , αυστηρός. Ανεγείρομαι ολίγον , αλλά δι΄ενός νεύματος μου λέγει να μη ενοχληθώ.
-Μείνετε εκεί κύριε ταγματάρχα .
Επλησίασε και αδελφικώτατα με εφίλησε. Η αυστηρά του φυσιογνωμία με εγέμισε καλωσύνην.Τα μάτια του είνε έτοιμα να δακρύσουν. Μόλις κατώρθωνε να προφέρη δύο φράσεις:
 |
Στο σμήνος Ριχτχόφεν υπηρετούσε και ο Χέρμαν Γκαίρινγκ
(δεξιά) ο μετέπειτα Αρχηγός της Γερμανικής πολεμικής
αεροπορίας.
|
-Σε θαυμάζει όλη η Γερμανία Είσαι ο ήρως της.
-Ευχαριστώ , αλλά δεν έκαμα παρά το καθήκον μου.
-Υπερβάλλετε τας δυνάμεις σας , κύριε ταγματάρχα. Ο ηρωισμός σας μας έσωσεν από μίαν υποχώρησιν .
-Είνε δυνατόν να μου είπητε λεπτομερείας;
-Αι λεπτομέρειαι συνίστανται εις ολίγας μόνον φράσεις :Ενικήσαμεν κατά κράτος τους Γάλλους , χάρις εις Σας.
Η τιμή ανήκει εξ ολοκλήρου εις την αυτοθυσίαν των συναδέλφων , εξ εκ των οποίων έπεσαν εις το πεδίον της τιμής.
-Τόσοι πολλοί;
-Ελάχιστοι έναντι της μεγάλης νίκης που επετύχομεν.
H συζήτησις κατόπιν περιεστράφη εις τα καθαρώς αεροπορικά ζητήματα.Ο Γκαίριγκ έμεινεν εις τον θάλαμόν μου μέχρις ότου ο αγγελιοφόρος μου ανήγγειλε την επίσκεψιν μιάς κυρίας.
Ο Γκαίριγκ εχαμογέλασε και μου είπε:
-Αρχίζει η παρέλασις των θαυμαστριών.
-Σας βεβαιώ ότι αι επισκέψεις αυταί με ενοχλούν. Μου αρκεί ο θαυμασμός της μητρός μου. Δια τον λόγον αυτόν έχω απαγορεύσει να δέχωνται επισκεπτρίας.
-Η παρουσία των όμως εδώ είναι καταφανής από την σωρείαν των ανθέων.
-Χωρίς τους αποστολείς των , βέβαια.
Με την συζήτησιν ελησμόνησα ότι ο αγγελιοφόρος ανέμενε διαταγάς μου. Τον επέπληξα.
-Τί περιμένεις εσύ; Δεν σου είπα ότι δεν δέχομαι καμμίαν κυρίαν;
-Κύριε ταγματάρχα, η κυρία αυτή είπεν ότι είνε ανάγκη να την δεχθήτε.
-Να της πήτε ότι δεν δέχομαι κανένα.
-Μου επιτρέπετε να σας πω ποιά είναι;
-Δεν θέλω να μου πης τίποτε.Να της πης να φύγη, διότι....
Δεν επρόλαβα να τελειώσω την φράσιν μου και η θύρα του θαλάμου ήνοιξε και ενεφανίσθη η Ερριέττα. Ομολογώ ότι δεν υπελόγισα ότι ήτο δυνατόν να ήτο αυτή, η οποία επέμενε να με ιδή.
Ο Γκαίριγκ μόλις την είδε την εχαιρέτησε στρατιωτικώς και της προσέφερε το κάθισμά του.
Η Ερριέτα είνε κάτωχρος . Με ατενίζει με αυστηρόν βλέμμα και μου λέγει:
-Από πότε κ.ταγματάρχα , απαγορεύετε την είσοδο εις το Νοσοκομείον της κόρης του αρχιστρατήγου;
Δεν ήθελα να την αφήσω με την εντύπωσιν ότι μου επεβλήθη.
-Είνε δικαίωμά μου, δεσποινίς, να κανονίζω τας κοινωνικάς μου σχέσεις όπως εγώ νομίζω , αδιαφορών δια τας διαταγάς οιουσδήποτε.
-Ώστε και προς την κόρην του αρχιστρατήγου φέρεσθε κατ΄αυτόν τον τρόπον;
-Σας είπα ότι αδιαφορώ έστω και αν είσθε η κόρη του αυτοκράτορος. Τας κοινωνικάς μου σχέσεις δεν δύνανται να μου τας κανονίση κανείς.
-Κύριε ταγματάρχα παραφέρεσθε.
-Ομιλώ πολύ σωστά.
Ο Γκαίριγκ μειδιών με εχαιρέτησε και ανεχώρησε. Επίσης και η μητέρα μου. Η Ερριέττα κατωχρος με εκύτταζεν ωσάν να ευρίσκετο εις αμηχανίαν.
Απεφάσισα να την βγάλω από την αγωνίαν. ........
Επί αρκετήν ώραν εξηκολουθήσαμεν την συνομιλίαν , όταν εις μίαν στιγμήν εισήλθεν η μητέρα μου.Η Ερριέττα εσηκώθη από σεβασμόν και της προσέφερε το κάθισμά της. Επηκολούθησε μία σκηνή η οποία θα μου μείνη αλησμόνητος. Η Ερριέττα την οποίαν συνέστησα εις την μητέραν μου της εφίλησε το χέρι και διημείφθη ο κάτωθι διάλογος που ενθυμούμαι και τον παραθέτω ολόκληρον. Πρώτη ομίλησε η Ερριέττα .
-Να μου επιτρέψετε σεβαστή κυρία να σας συγχαρώ για τον ήρωα τον γυό σας.
-Σ' ευχαριστώ κόρη μου. Ο γυιός μου είνε Γερμανός στρατιώτης και όταν έφυγε μαζί με τον άλλον μου το γυιό που πολεμάει τώρα κατά της Ρωσσίας τους έδωκα την ευχή μου να πολεμήσουν σαν λιοντάρια για την πατρίδα των και τον Αυτοκράτορα.
Και με αφέλειαν αλλά και με κάποιαν πονηρίαν ηρώτησε:
-Εσύ πού τον γνωρίζεις τον γυιό μου;
-Ήμουν νοσοκόμος όταν επρωτοετραυματίσθη και τον επεριποιήθην μόνη μου.
-Τον γιάτρεψες ή του άνοιξες βαθύτερη πληγή;
H Ερριέττα εγέλασε και απήντησε στην μητέρα μου:
-Μα τις πληγές τις ανοίγουν οι σφαίρες κυρία μου.
-Βλέπω ότι είσαι και πονηρούλα . Το ξέρω ότι οι σφαίρες ανοίγουν πληγές αλλά είνε και κάτι άλλο που ανοίγει πληγή αγιάτρευτη.Μη κρύβεσαι, γυναίκα είμαι κι' εγώ και ξέρω.....
-Γι' αυτό ρωτήστε το γυιό σας.
Εθώπευσα τη μητέρα μου στα μαλιά και της είπα:
-Νέοι είμαστε μητερούλα και μπορεί να συγκινήθηκαν οι καρδιές μας. Δεν πιστεύω να είνε έγκλημα αυτό.
-Αυτό λέω και εγώ Μάφρεντ.Ποιός σου είπε πως ο έρωτας είνε έγκλημα; Εκείνο μονάχα που φοβάμαι είνε ότι η δεσποινίς που είναι κόρη του αρχιστρατήγου πολύ γρήγορα θα σε λησμονήση.
Επενέβη η Ερριέττα η οποία ετρώθη εις την φιλοτιμίαν της.
-Με όλον τον σεβασμόν που σας έχω κυρία μου,επιτρέψατέ μου να σας πω ότι αυτό που λέτε τώρα είναι το ολιγώτερον ύβρις για μένα. Όταν εγνώρισα τον Μάφρεντ δεν ήξερε ποιά είμαι ώστε να κάμη επιφύλαξι.Τον αγαπώ και πιστεύω πως μ' αγαπά κι' εκείνος. Τίτλοι και διακρίσεις δεν υπάρχουν εις τον έρωτα.
-Αυτό με κάνει πιο υπερήφανη για τον γυιό μου και δεν έπρεπε να πειραχτής κόρη μου. Μια μητέρα έχει όλο το δικαίωμα να φροντίζη για την ευτυχία του παιδιού της.
Η Ερριέττα εζήτησε συγγνώμην για το αυστηρό ύφος της και με απεχαιρέτησε υποσχεθείσα ότι θα επανήρχετο να με ξαναδή.
Η μητέρα μου εκάθησε λίγο και έπειτα έφυγε δια να ησυχάσω.Έφαγα με αρκετήν όρεξιν και έπεσα να κοιμηθώ .Δεν επρόλαβα να κλείσω τα μάτια μου και ήκουσα να φωνάζουν οι εφημεριδοπώλαι κάποιο παράρτημα.
Εζήτησα τον αγγελιοφόρον μου , εις τον οποίον έδωκα την εντολήν να μου αγοράση μίαν εφημερίδα.
Μετ' ολίγον ανεγίνωσκα τους πηχυαίους τίτλους:
"Η καταστροφή της Ρωσσικής Στρατιάς εις το Τάννεμπεργκ. Ο Χίντεμπουργκ εδόξασε την Γερμανίαν.Συνελήφθησαν εκατόν χιλιάδες αιχμαλώτων. Ο ηρωισμός του αδελφού του Ριχτχόφεν".
Διεξήλθον γρήγορα το κείμενον και τα μάτια μου έπεσαν εις την περικοπήν που ανεφέρετο εις τον αδελφόν μου.
Δάκρυα μου ήλθον εις τα μάτια.
Ο αδελφός μου είχε φονευθή μαχόμενος ηρωικώς κατά των Ρώσσων .
Η περικοπή εκείνη ανέφερε λεπτομερείας της δράσεως του αδελφού μου .Εις την εξόρμησιν ευρέθη πρώτος μεταξύ των πρώτων εις το χαράκωμα όρθιος εμψυχώνων τους στρατιώτας του με ζητοκραυγάς υπέρ της Γερμανίας και του Κάιζερ.Την θλίψιν μου , εμετρίαζεν η ικανοποίησις ότι ο αδελφός μου επολέμησε ηρωϊκώς.
Πρόβλημα δια εμέ ήτο το πως θα το ανακοινώσω εις την μητέραν μου .Δεν είχα συμπληρώσει την σκέψιν μου όταν εις την είσοδον του θαλάμου μου ενεφανίσθη η μητέρα μου κρατώσα την ιδίαν εφημερίδα. Επροχώρησε με σταθερό βήμα προς το κρεβάτι μου.Δεν εδείκνυε καμμίαν συγκίνησιν.
Να την είδεν άραγε την είδησιν;
Ήλθε κοντά μου και μου είπε:
-Έγύρισα Μαρφρεντ για να σου φέρω το παράρτημα.
-Δεν είναι ανάγκη μητέρα .Εστειλα και το αγόρασα.Το εδιάβασες εσύ;
-Nαι Μαρφρεντ.Όλα όσα λέει μέσα τα εδιάβασα.Ενίκησαν πάλι οι Γερμανοί.
Δεν ηδυνήθη να συγκρατηθή περισσότερον.Έπεσεν επάνω μου με λυγμούς.
Υπέροχη μητέρα. Ο μητρικός πόνος εκαλύφθη για μια στιγμή από την εθνική υπερηφάνεια της γυναικός που έδωκε το παιδί της στο βωμό της πατρίδος.Τώρα παραμέρισεν η υψηλοφροσύνη και ξεσπά ο μητρικός πόνος.
Την εκράτησα σφικτά στην αγκαλιά μου ενώ τα μάτια μου επλημμύριζαν από δάκρυα.
H συζήτησις κατόπιν περιεστράφη εις τα καθαρώς αεροπορικά ζητήματα.Ο Γκαίριγκ έμεινεν εις τον θάλαμόν μου μέχρις ότου ο αγγελιοφόρος μου ανήγγειλε την επίσκεψιν μιάς κυρίας.
Ο Γκαίριγκ εχαμογέλασε και μου είπε:
-Αρχίζει η παρέλασις των θαυμαστριών.
-Σας βεβαιώ ότι αι επισκέψεις αυταί με ενοχλούν. Μου αρκεί ο θαυμασμός της μητρός μου. Δια τον λόγον αυτόν έχω απαγορεύσει να δέχωνται επισκεπτρίας.
-Η παρουσία των όμως εδώ είναι καταφανής από την σωρείαν των ανθέων.
-Χωρίς τους αποστολείς των , βέβαια.
Με την συζήτησιν ελησμόνησα ότι ο αγγελιοφόρος ανέμενε διαταγάς μου. Τον επέπληξα.
-Τί περιμένεις εσύ; Δεν σου είπα ότι δεν δέχομαι καμμίαν κυρίαν;
-Κύριε ταγματάρχα, η κυρία αυτή είπεν ότι είνε ανάγκη να την δεχθήτε.
-Να της πήτε ότι δεν δέχομαι κανένα.
-Μου επιτρέπετε να σας πω ποιά είναι;
-Δεν θέλω να μου πης τίποτε.Να της πης να φύγη, διότι....
Δεν επρόλαβα να τελειώσω την φράσιν μου και η θύρα του θαλάμου ήνοιξε και ενεφανίσθη η Ερριέττα. Ομολογώ ότι δεν υπελόγισα ότι ήτο δυνατόν να ήτο αυτή, η οποία επέμενε να με ιδή.
Ο Γκαίριγκ μόλις την είδε την εχαιρέτησε στρατιωτικώς και της προσέφερε το κάθισμά του.
Η Ερριέτα είνε κάτωχρος . Με ατενίζει με αυστηρόν βλέμμα και μου λέγει:
-Από πότε κ.ταγματάρχα , απαγορεύετε την είσοδο εις το Νοσοκομείον της κόρης του αρχιστρατήγου;
Δεν ήθελα να την αφήσω με την εντύπωσιν ότι μου επεβλήθη.
-Είνε δικαίωμά μου, δεσποινίς, να κανονίζω τας κοινωνικάς μου σχέσεις όπως εγώ νομίζω , αδιαφορών δια τας διαταγάς οιουσδήποτε.
-Ώστε και προς την κόρην του αρχιστρατήγου φέρεσθε κατ΄αυτόν τον τρόπον;
-Σας είπα ότι αδιαφορώ έστω και αν είσθε η κόρη του αυτοκράτορος. Τας κοινωνικάς μου σχέσεις δεν δύνανται να μου τας κανονίση κανείς.
-Κύριε ταγματάρχα παραφέρεσθε.
-Ομιλώ πολύ σωστά.
Ο Γκαίριγκ μειδιών με εχαιρέτησε και ανεχώρησε. Επίσης και η μητέρα μου. Η Ερριέττα κατωχρος με εκύτταζεν ωσάν να ευρίσκετο εις αμηχανίαν.
Απεφάσισα να την βγάλω από την αγωνίαν. ........
Επί αρκετήν ώραν εξηκολουθήσαμεν την συνομιλίαν , όταν εις μίαν στιγμήν εισήλθεν η μητέρα μου.Η Ερριέττα εσηκώθη από σεβασμόν και της προσέφερε το κάθισμά της. Επηκολούθησε μία σκηνή η οποία θα μου μείνη αλησμόνητος. Η Ερριέττα την οποίαν συνέστησα εις την μητέραν μου της εφίλησε το χέρι και διημείφθη ο κάτωθι διάλογος που ενθυμούμαι και τον παραθέτω ολόκληρον. Πρώτη ομίλησε η Ερριέττα .
-Να μου επιτρέψετε σεβαστή κυρία να σας συγχαρώ για τον ήρωα τον γυό σας.
-Σ' ευχαριστώ κόρη μου. Ο γυιός μου είνε Γερμανός στρατιώτης και όταν έφυγε μαζί με τον άλλον μου το γυιό που πολεμάει τώρα κατά της Ρωσσίας τους έδωκα την ευχή μου να πολεμήσουν σαν λιοντάρια για την πατρίδα των και τον Αυτοκράτορα.
Και με αφέλειαν αλλά και με κάποιαν πονηρίαν ηρώτησε:
-Εσύ πού τον γνωρίζεις τον γυιό μου;
-Ήμουν νοσοκόμος όταν επρωτοετραυματίσθη και τον επεριποιήθην μόνη μου.
-Τον γιάτρεψες ή του άνοιξες βαθύτερη πληγή;
H Ερριέττα εγέλασε και απήντησε στην μητέρα μου:
-Μα τις πληγές τις ανοίγουν οι σφαίρες κυρία μου.
-Βλέπω ότι είσαι και πονηρούλα . Το ξέρω ότι οι σφαίρες ανοίγουν πληγές αλλά είνε και κάτι άλλο που ανοίγει πληγή αγιάτρευτη.Μη κρύβεσαι, γυναίκα είμαι κι' εγώ και ξέρω.....
-Γι' αυτό ρωτήστε το γυιό σας.
Εθώπευσα τη μητέρα μου στα μαλιά και της είπα:
-Νέοι είμαστε μητερούλα και μπορεί να συγκινήθηκαν οι καρδιές μας. Δεν πιστεύω να είνε έγκλημα αυτό.
-Αυτό λέω και εγώ Μάφρεντ.Ποιός σου είπε πως ο έρωτας είνε έγκλημα; Εκείνο μονάχα που φοβάμαι είνε ότι η δεσποινίς που είναι κόρη του αρχιστρατήγου πολύ γρήγορα θα σε λησμονήση.
Επενέβη η Ερριέττα η οποία ετρώθη εις την φιλοτιμίαν της.
-Με όλον τον σεβασμόν που σας έχω κυρία μου,επιτρέψατέ μου να σας πω ότι αυτό που λέτε τώρα είναι το ολιγώτερον ύβρις για μένα. Όταν εγνώρισα τον Μάφρεντ δεν ήξερε ποιά είμαι ώστε να κάμη επιφύλαξι.Τον αγαπώ και πιστεύω πως μ' αγαπά κι' εκείνος. Τίτλοι και διακρίσεις δεν υπάρχουν εις τον έρωτα.
-Αυτό με κάνει πιο υπερήφανη για τον γυιό μου και δεν έπρεπε να πειραχτής κόρη μου. Μια μητέρα έχει όλο το δικαίωμα να φροντίζη για την ευτυχία του παιδιού της.
Η Ερριέττα εζήτησε συγγνώμην για το αυστηρό ύφος της και με απεχαιρέτησε υποσχεθείσα ότι θα επανήρχετο να με ξαναδή.
Η μητέρα μου εκάθησε λίγο και έπειτα έφυγε δια να ησυχάσω.Έφαγα με αρκετήν όρεξιν και έπεσα να κοιμηθώ .Δεν επρόλαβα να κλείσω τα μάτια μου και ήκουσα να φωνάζουν οι εφημεριδοπώλαι κάποιο παράρτημα.
Εζήτησα τον αγγελιοφόρον μου , εις τον οποίον έδωκα την εντολήν να μου αγοράση μίαν εφημερίδα.
Μετ' ολίγον ανεγίνωσκα τους πηχυαίους τίτλους:
"Η καταστροφή της Ρωσσικής Στρατιάς εις το Τάννεμπεργκ. Ο Χίντεμπουργκ εδόξασε την Γερμανίαν.Συνελήφθησαν εκατόν χιλιάδες αιχμαλώτων. Ο ηρωισμός του αδελφού του Ριχτχόφεν".
Διεξήλθον γρήγορα το κείμενον και τα μάτια μου έπεσαν εις την περικοπήν που ανεφέρετο εις τον αδελφόν μου.
Δάκρυα μου ήλθον εις τα μάτια.
Ο αδελφός μου είχε φονευθή μαχόμενος ηρωικώς κατά των Ρώσσων .
Η περικοπή εκείνη ανέφερε λεπτομερείας της δράσεως του αδελφού μου .Εις την εξόρμησιν ευρέθη πρώτος μεταξύ των πρώτων εις το χαράκωμα όρθιος εμψυχώνων τους στρατιώτας του με ζητοκραυγάς υπέρ της Γερμανίας και του Κάιζερ.Την θλίψιν μου , εμετρίαζεν η ικανοποίησις ότι ο αδελφός μου επολέμησε ηρωϊκώς.
Πρόβλημα δια εμέ ήτο το πως θα το ανακοινώσω εις την μητέραν μου .Δεν είχα συμπληρώσει την σκέψιν μου όταν εις την είσοδον του θαλάμου μου ενεφανίσθη η μητέρα μου κρατώσα την ιδίαν εφημερίδα. Επροχώρησε με σταθερό βήμα προς το κρεβάτι μου.Δεν εδείκνυε καμμίαν συγκίνησιν.
Να την είδεν άραγε την είδησιν;
Ήλθε κοντά μου και μου είπε:
-Έγύρισα Μαρφρεντ για να σου φέρω το παράρτημα.
-Δεν είναι ανάγκη μητέρα .Εστειλα και το αγόρασα.Το εδιάβασες εσύ;
-Nαι Μαρφρεντ.Όλα όσα λέει μέσα τα εδιάβασα.Ενίκησαν πάλι οι Γερμανοί.
Δεν ηδυνήθη να συγκρατηθή περισσότερον.Έπεσεν επάνω μου με λυγμούς.
Υπέροχη μητέρα. Ο μητρικός πόνος εκαλύφθη για μια στιγμή από την εθνική υπερηφάνεια της γυναικός που έδωκε το παιδί της στο βωμό της πατρίδος.Τώρα παραμέρισεν η υψηλοφροσύνη και ξεσπά ο μητρικός πόνος.
Την εκράτησα σφικτά στην αγκαλιά μου ενώ τα μάτια μου επλημμύριζαν από δάκρυα.
(Συνέχεια και τέλος κεφαλαίου-Επιστροφή)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου