ΛΟΧΑΓΕ ΡΙΧΤΧΟΦΕΝ ΣΩΣΕ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ: ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 7ον

ΠΤΩΣΙΣ ΕΙΣ ΓΑΛΛΙΚΟΝ ΕΔΑΦΟΣ
Ελπίς απομένει μόνον μία: Να ανοίξω αποτόμως το καπό της μηχανής δια να ψυχθή το μανιατό. Σβύνω την μηχανήν και κάμνω μίαν ανάστροφον κίνησιν προς τα κάτω. Δεν επιτυγχάνω τίποτε . Αναγκαστικώς πρέπει να προσγειωθώ.Υψώνομαι όσον δύναμαι περισσότερον , πετώ νοτιοδυτικά διά να αποφύγω παρακολούθησιν τηλεσκοπίου εκ των γαλλικών γραμμών .Ο Χάιντερ με ακολουθεί ,όταν δε με βλέπει να προσγειούμαι ,ελίσσεται πλησίον μου. Η αγωνία του διακρίνεται εις τας κινήσεις του αεροπλάνου του. Επί τέλους επί τέλους επιτυγχάνω να προσγειωθώ εις ένα μικρόν άνοιγμα πλησίον ενός δάσους. Ανασύρω το περίστροφόν μου και περιμένω να πωλήσω την ζωήν μου ακριβά. Δια το αεροπλάνον μου θα φροντίσω να γίνη τέφρα με ένα πυροβολισμόν εις την αποθήκην της βενζίνης. Επί αρκετήν ώραν περιμένω , αλλά δεν φαίνεται τίποτε. Ώστε η πτώσις μου δεν έγινε αντιληπτή; Δεν πρέπει να αργώ .Πρέπει να κρύψω το αεροπλάνον μου.Ευτυχώς , ότι το πλησίον δάσος είνε πυκνότατον. Σιγά-σιγά σύρω τον τραυματίαν!! προς το δάσος και τον καλύπτω με κλάδους από δένδρα. Με θλιμμένην την ψυχήν αποχωρίζομαι του συντρόφου μου. Εάν κατορθώσω να αποφύγω την αιχμαλωσίαν , θα ελπίζω να επιστρέψω κάποτε εις την Γερμανίαν με το αεροπλάνον μου.

Με αυτάς τας σκέψεις προχωρώ χωρίς να γνωρίζω που κατευθύνομαι .Είμαι σαν αφηρημένος. Φορώ ακόμη τα ρούχα της γερμανικής αεροπορίας .Δεν χρειάζεται μεγαλυτέρα πιστοποίησις εάν με συλλάβουν. Πετώ την αεροπορικήν κάσκαν , αφαιρώ τα κουμπιά από το αμπέχωνο, εξαφανίζω όσα έγγραφα είναι δυνατόν να προδώσουν την ταυτότητά μου και μεταβληθείς εις τέλειον αλήτην προχωρώ ασκεπής. Πάντως έχω επισημάνει το μέρος όπου εγκατέλειψα το αεροπλάνον μου.

Μετά πορείαν τριών περίπου ωρών φθάνω εις εν χωρίον το οποίον είνε σχεδόν ερημωμένον.Επί τέλους μετά έρευναν αρκετής ώρας κατορθώνω να συναντήσω ένα γέροντα.Του ομιλώ γαλλικά και μου απαντά γερμανικά. Ακτίς ελπίδος φωτίζει την ψυχήν μου. Ο καλός Θεός με προστατεύει. Επιμένω να του ομιλώ γαλλικά αλλά μου απαντά εις την γερμανικήν. Βλέπω να έρχεται κάποιος άλλος ο οποίος όταν πλησιάζει και αντιλαμβάνεται την γαλλογερμανικήν ρήξιν γελά θορυβωδώς. Αναλαμβάνει να γίνη διερμηνεύς και με ερωτά:

-Τί συμβαίνει φίλτατε με αυτόν τον γέρω προδότη;

-Είναι Γερμανός;

-Βέρος Γερμανός και αμετανόητος λάτρης του Γερμανικού μεγαλείου.Έχει καταδικασθή από το στρατοδικείον δις μέχρι τούδε επί υποθάλψει Γερμανών κατασκόπων.

Εγέλασα προσποιητά και οταν με ηρώτησε πού μεταβαίνω του απήντησα ότι είμαι αδειούχος και επιστρέφω εις την ιδιαιτέραν μου πατρίδα.

-Θα σας φιλοξενούσα εγώ αλλά δυστυχώς φεύγω απόψε και δεν έχω κανένα εις το σπίτι μου. Αναγκαστικώς λοιπόν θα φιλοξενηθήτε από τον Γερμανόν αυτόν , αλλά να προσέχετε μήπως σας κόψη τον λαιμόν.

-Έννοια σας.Δεν είμαι από κείνους που μπορούν να κοιμηθούν εύκολα όταν ευρίσκονται κοντά εις την φωλεάν των λεόντων.

Ο Γάλλος εξήγησεν εις τον Γερμανόν ότι θα φιλοξενήση εις το σπίτι του πράγμα το οποίον ούτος εδέχθη με δυσφορίαν αν κρίνω από τους μορφασμούς που έκανε.

Μου έκαμε νεύμα να τον ακολουθήσω. Απεχαιρέτησα τον Γάλλον και προχώρησα μαζύ με τον Γερμανόν σ΄ένα στενόν δρομάκον.

Εβαδίσαμεν αρκετήν ώραν μέχρις ότου φθάσωμεν εις ένα μικρόν σπίτι ευρισκόμενον εις την ανατολικήν άκραν του χωρίου. Ο Γερμανός ήνοιξε την θύραν και εισήλθομεν.Μια γραία αρκετά συμπαθητική τον ηρώτησε γερμανικά:

-Τί είνε πάλι αυτοί που μας κουβαλάς;

-Μπελάς είνε.Τί άλλο θέλεις να είνε με αυτούς τους βρωμογάλλους;

Προσεπάθησα να συγκρατηθώ να μη γελάσω .Έπρεπε να εξακριβώσω αν πράγματι ήτο φιλικό το περιβάλλον.

Η γραία με εκύτταζε με βλοσυρόν βλέμμα και αποτεινομένη πάντοτε προς τον σύζυγόν της, του είπε.:

-Kαι πού θα τον βάλουμε να κοιμηθή;

-Όπου νάναι. Άλλως τε ελπίζω ότι πολύ γρήγορα θα ξεκουμπιστή από εδώ.

Στραφείς έπειτα προς εμέ, με ηρώτησε με παρεφθαρμένην γαλλικήν:

-Πότε θα φύγετε κύριε;

-Ίσως αύριο και ίσως μετά πέντε μέρες.Εξαρτάται από τα πόδια μου , αν πάψουν να με πονούν.

-Αυτό μας χρειάζεται ακόμη , να σ' έχουμε εδώ να σε ταϊζουμε.

-Έχετε υποχρέωσι αφού είμαι στρατιώτης.

-Εγώ είμαι Γερμανός φίλε μου και Γερμανός θα πεθάνω.

Ενώ επρόφερε ταςλέξεις αυτάς τα μάτια του πετούσαν φωτιές ....

Ήτο καιρός να αποκαλυφθώ.Επλησίασα κοντά του .Έκαμε μίαν κίνησιν να απομακρυνθή, αλλά τον συνεκράτησα και του είπα μυστικά εις το ους ότι θα ήθελα να μείνουμε μόνοι.Με εκύτταξε δύσπιστα και κατόπιν έκαμε νεύμα εις την γραίαν να αποχωρήση.

Όταν εμείναμε μόνοι του έτεινα φιλικά το χέρι και του είπα γερμανικά:

-Δεν είχα καμμιά αμφιβολία ότι ένας Γερμανός έτσι θα εφέρετο , έστω και αν του έβαζαν το μαχαίρι στο λαιμό.

-Είσαι....είσαι λοιπόν, Γερμανός;

Βέρος Γερμανός.

-Και πως ευρέθης εδώ;Κατάσκοπος μήπως;

-Όχι. Ένα ατύχημα του αεροπλάνου μου. Ηναγκάσθην να προσγειωθώ και εδώ κοντά σας.

-Το αεροπλάνον;

-To έκρυψα μέσα εις ένα μικρόν δάσος , όπου δεν υπάρχει ελπίς να το εύρουν.

-Το σπίτι μου είνε εις την διάθεσίν σου δι΄όσον καιρόν θέλεις. Αλλά πώς θα φύγης;

-Εις αυτό θέλω να με βοηθήσης και μπορείς να τα καταφέρης.

-Αν μπορώ με όλην μου την ψυχή.Δεν σε ρώτησα όμως το όνομά σου και το βαθμό σου.

-Λοχαγός Ριχτχόφεν.

Ο γέρων τα έχασε.Έγινε πελιδνός. Δεν ημπορούσε να αρθρώση λέξιν.

Τον εθώπευσα εις τον ώμον και τον καθησύχασα .Τα μάτια του επλημμύρισαν από δάκρυα .Εις μίαν στιγμήν με ηρώτησε:

-Εσύ;....εσύ ο Ριχτχόφεν ; Εσύ ο δαίμονας του αέρος έπεσες;

-Πάντως, γέρο μου, οι Γάλλοι δεν με έρριξαν .Έπαθε βλάβην το αεροπλάνον μου....

-Και θα το διορθώσης;

-Αν με βοηθήσης εσύ, βέβαια θα το διορθώσω και θα φύγω πάλιν δια το γερμανικόν μέτωπον.

-Μια ζωή χρωστώ.Την δίδω ευχαρίστως στην Γερμανίαν αν την χρειάζεται.

Εκείνη τη στιγμή άνοιξε η πόρτα και εισήλθε μια κοπέλλα έως 20 ετών , ωραιοτάτη, ξανθή με μυγδαλωτά πράσινα μάτια. Κορμοστασιά νεράϊδας και πρόσωπο αγγελικό.Εχαιρέτησε με καλωσύνη.Ήταν η κόρη του γέρου, ο οποίος έσπευσε να μου την συστήση.

-Είναι η κόρη μου η Ίντα.

Της έδωσα το χέρι μου και εψιθύρισα τα τυπικά λόγια.

-Χαίρω πολύ δεσποινίς..

-Ο κύριος; Ο μπαμπάς βλέπετε δεν μου είπε το όνομά σας. !.....

-Λοχαγός Ριχτχόφεν.

Η ίδια έκπληξις εζωγραφίσθη εις το πρόσωπον της μικρούλας , ενώ τα ωραία μάτια της διεστάλησαν και έγιναν πιό φωτεινά.

(Επιστροφή)